Het probleem met de huidige desinfectiemethoden

Handmatig desinfecteren: Onveilig, inconsistent en verouderd

Handmatige desinfectie wordt nog steeds veel gebruikt in ziekenhuizen over de hele wereld, vaak omdat het vertrouwd voelt en betaalbaar lijkt. Maar als je beter kijkt, wordt duidelijk dat de kosten verborgen zitten in inconsistente resultaten, infectierisico's en dat het op de lange termijn erg duur blijkt te zijn als je alle cycli doorrekent.

De kern van de zaak: Mensen zijn geen machines

Zelfs de meest ijverige verpleegkundige of technicus kan plekken overslaan, stappen overhaasten of de contacttijd verkorten. Studies hebben aangetoond dat handmatig afvegen inherent variabel is. Eén studie toonde aan dat zelfs wanneer protocollen strikt gevolgd worden, ziekteverwekkers zoals HPV inadequate afveegprocedures kunnen overleven.

Geen traceerbaarheid, geen controle

Handmatige desinfectie biedt geen traceerbaarheid. Van ziekenhuizen wordt verwacht dat ze voldoen aan strenge normen voor desinfectie op hoog niveau, maar met doekjes en schuim is er geen logboek van wie wat heeft gedesinfecteerd, wanneer en hoe grondig. In een tijdperk waarin audit trails cruciaal zijn, blijft handmatige desinfectie steken in het verleden.

Risico voor gevoelige apparaten

Handmatige methoden brengen ook apparaten in gevaar. Apparatuur zoals KNO-scopen en TEE-sondes kunnen beschadigd raken door herhaaldelijk hanteren, vooral wanneer de doekjes met inconsistente druk of snelheid worden aangebracht. Dit leidt tot hogere reparatiekosten en een kortere levensduur van instrumenten.

Handmatige desinfectie is niet alleen lastig, maar ook onbetrouwbaar, ongedocumenteerd en onveilig. Ziekenhuizen verdienen een betere standaard.

Chemische machines: Traag, duur en bijtend

Geautomatiseerde chemische systemen werden ooit gezien als de gouden standaard. Maar vandaag de dag zijn ze steeds meer verouderd. Deze systemen introduceren nieuwe uitdagingen die de klinische workflow stilzwijgend beïnvloeden en ziekenhuisbudgetten onder druk zetten.

Traag en inefficiënt

Een typische cyclus in een chemisch apparaat duurt 7 minuten voor een ultrasone sonde tot 40 minuten voor een KNO-scope. Op drukke afdelingen leidt die vertraging tot knelpunten, gemiste gevallen en het opnieuw inplannen van patiënten. Instrumenten wachten in rijen. Personeel blijft inactief. De patiëntenstroom lijdt eronder.

Hoge kosten die blijven stijgen

De machines zijn duur, maar de echte last ligt in de terugkerende verbruiksartikelen: chemische cartridges, filters, waterontharders en leidingen. Na verloop van tijd stijgen de totale gebruikskosten drastisch en worden besparingen door de aankoop van chemicaliën in bulk vaak tenietgedaan.

Hard voor apparaten

Chemicaliën zoals waterstofperoxide kunnen corrosief zijn voor de materialen van apparaten. Herhaalde blootstelling veroorzaakt degradatie van afdichtingen, kleefstoffen en oppervlakken, waardoor de prestaties en de levensduur van hulpmiddelen in gevaar komen. Klinische onderzoeken en toezicht na het op de markt brengen hebben schade aangetoond , variërend van microscheurtjes tot volledige delaminatie.

Het resultaat: Een systeem dat ziekenhuizen teleurstelt

Ziekenhuizen zitten klem tussen wettelijke eisen en beperkingen in de praktijk. De belofte van "geautomatiseerde veiligheid" vervaagt wanneer desinfectie traag, duur en schadelijk voor de patiëntenstroom is.

Blijf luisteren naar onze volgende blogs om te ontdekken hoe UV-C desinfectie de huidige problemen van de huidige desinfectiemethoden kan oplossen.

Als je meer wilt weten, neem dan vandaag nog contact met ons op of bekijk onze producten!