Licht werpen op de evolutie van desinfectie in de gezondheidszorg

Verken de historische reis van desinfectie in de gezondheidszorg, van oude methoden, waaronder chemische oplossingen, tot de innovatieve UV-C-technologie. Ontdek hoe duurzame oplossingen zoals de UV Impelux™ technologie de toekomst van hygiëne in de gezondheidszorg vormgeven.

‍

Het belang van desinfectie in zorgomgevingen

Zorginstellingen zijn van vitaal belang voor het beheersen van infectieziekten, maar ze spelen ook een rol bij het verspreiden van zorginfecties (HAI) naar andere patiënten door kruisbesmetting.

Infectiepreventie en -bestrijding (IPC) is van cruciaal belang voor de bescherming van patiënten en de veiligheid van het personeel in ziekenhuizen en privéklinieken. Door de eeuwen heen heeft de zoektocht naar verbeterde desinfectiemethoden om de verspreiding van ziekten te voorkomen geleid tot nieuwe technologieën die het risico op HAI's kunnen verminderen.

Vroege methoden van desinfectie

Voordat wetenschappers er in de jaren 1800 in slaagden om aan te tonen dat micro-organismen bestonden en ziekten konden veroorzaken bij mensen en dieren, werden deze ziekteverwekkers vaak met succes gedesinfecteerd met verschillende methoden, waaronder fysische, chemische en zelfs biologische. Deze methoden waren oorspronkelijk gebaseerd op empirische waarnemingen.(1)

Minstens zo ver terug als Aristoteles was fysieke desinfectie waarschijnlijk het gemakkelijkst te bereiken door het gebruik van warmte. Het koken of destilleren van drinkwater om ziektes te voorkomen werd heel gewoon. Het verbranden of begraven van zieke karkassen en dode mensen controleerde de verspreiding van plagen.

Eenvoudige chemische producten, zoals zwavelderivaten, werden gebruikt om huizen en voorwerpen die door plagen waren besmet te desinfecteren. Kwikverbindingen, zoals mercurochroom, werden gebruikt om bepaalde ziekten te behandelen en koper werd gebruikt om de groei van schimmels en houtrot tegen te gaan.

De chemische/industriële revolutie

Samen met de Industriële Revolutie (1760-1840) en de uitvinding van de kolengestookte stoommachine, leidde de opkomst van de kolen- en houtteerchemische industrie tot allerlei experimenten om nieuwe chemische ontsmettingsmiddelen te vinden, zoals carbolzuur.(2)

Nadat Louis Pasteur (1822-1895) de theorie van spontane generatie van micro-organismen had weerlegd, leerde chirurg Joseph Lister dat ziektekiemen uit de lucht infecties konden veroorzaken. In de jaren 1860 begon Lister in zijn operatiekamer een stoomspray met carbolzuur te gebruiken om micro-organismen te doden die de open wonden van patiënten konden infecteren. Later begon hij het zuur direct op de huid aan te brengen. Lister pleitte ook voor antiseptische operaties en adviseerde artsen om schone handschoenen te dragen en hun handen te wassen voor de operatie.(3)

De opkomst van chemische desinfectiemiddelen

In de^19e eeuw werden veel nieuwe chemische formules ontwikkeld om micro-organismen in de gezondheidszorg te steriliseren. Deze omvatten waterstofperoxide, chloorbleekmiddel, hypochloriet, jodiumoplossingen en gepatenteerde formules. Experimenten gingen door tot in de^20e eeuw, met de ontwikkeling van methyleenblauw, de quaternaire ammoniumverbindingen (quats), chloorhexidine, perazijnzuur en glutaaraldehyde.(4)

Elk chemisch ontsmettingsmiddel werd uitvoerig getest met verschillende blootstellingstijden op verschillende ziekteverwekkers en verschillende oppervlakken. Verschillende versies van de quats bleken bijvoorbeeld nuttig te zijn voor het desinfecteren van apparatuur die bij patiënten wordt gebruikt, zoals bloeddrukmanchetten, terwijl andere, zoals alcohol, negatieve effecten hadden op de apparatuur.(5)

Nadelen van chemische methoden

Sommige van de nieuw ontwikkelde ontsmettingsmiddelen bleken uiteindelijk niet alleen milieuproblemen te veroorzaken, maar ook ernstige bijwerkingen bij patiënten en ziekenhuispersoneel. Van ethyleenoxide (EtO) werd bijvoorbeeld vastgesteld dat het kanker en acute en chronische gezondheidsproblemen veroorzaakt, terwijl glutaaraldehyde astma, neusbloedingen, hoofdpijn en irritatie van keel en ogen veroorzaakt. Ook zorgde het gebruik van bepaalde chemicaliën voor desinfectie, zoals glutaaraldehyde, ervoor dat sommige ziekteverwekkers na verloop van tijd resistent werden.

Dit leidde tot de ontwikkeling van meer alternatieve technologieën voor het desinfecteren van ziekenhuisapparatuur, waaronder het gebruik van orthoftaaldehyde (OPA) als glutaaraldehyde-alternatief voor het steriliseren van endoscopen. De OPA-technologie kost meer, veroorzaakt enkele milieuproblemen en veroorzaakt nog steeds bepaalde bijwerkingen bij patiënten.(6)

Er zijn ook geautomatiseerde reprocessingsmachines met perazijnzuur ontwikkeld voor desinfectie van ziekenhuisapparatuur, zoals flexibele KNO-scopen zonder kanalen. Net als andere soorten chemische ontsmettingsmiddelen hebben deze systemen bepaalde nadelen, zoals hoge kosten, de noodzaak van een grote voorraad scopen, water, lange droogtijd en corrosie van apparatuur.

Vooruitgang in fysische desinfectiemethoden

Naast de vooruitgang in chemische desinfectie in de^19e eeuw, werden er ook verschillende innovaties gedaan in fysische desinfectiemethoden. In de jaren 1860 publiceerde Pasteur zijn kiemtheorie en bewees dat warmte micro-organismen kon doden.

Kort daarna ontwikkelde een medewerker van Pasteur, Charles Chamberland, een drukstoomsterilisator, bekend als de Chamberland autoclaaf, die werd gebruikt voor het steriliseren van chirurgisch verband en apparatuur met stoom.(7)

Ioniserende straling en röntgenstraling werden respectievelijk in 1879 en 1895 ontdekt. Deze bleken micro-organismen te vernietigen, wat leidde tot het idee om straling en deeltjesversnelling te gebruiken als sterilisatiemiddel.(8)

Eind 1800 ontdekten wetenschappers dat zonlicht bepaalde ziekteverwekkers kon desinfecteren. Meer recentelijk is het medische desinfectieveld verbeterd door de technologische vooruitgang van de integratie van geautomatiseerde desinfectiemethoden in de gezondheidszorg, waaronder apparaten die gebruik maken van UV-licht.

Dit was het begin van onderzoek en uitvindingen die leidden tot de huidige geavanceerde UV-lichttechnologie voor desinfectie in ziekenhuizen.

UV-licht als ontsmettingsmiddel

Niet-ioniserende straling in de vorm van ultraviolet licht heeft een sterk kiemdodend effect. Het UV-spectrum kan niet met het blote oog worden waargenomen en varieert in golflengte van 400 nanometer tot ongeveer 100 nanometer, en kan verder worden onderverdeeld in:

UV-A (400-315 nm)
UV-B (315-280 nm)
UV-C (280-100 nm)

De beste golflengtes om ziekteverwekkers te inactiveren liggen tussen 240 nm en 280 nm, in het UV-C-bereik, met een maximale microbicide activiteit rond 254 nm.

UV-C-licht zorgt ervoor dat chemische verbindingen in het DNA en RNA van bacteriën en virussen samensmelten, waardoor ze zich niet kunnen vermenigvuldigen en afsterven. Dit type desinfectie is chemisch niet giftig, milieuvriendelijk en beschadigt de meeste soorten apparatuur niet. Directe blootstelling aan UV-licht kan schadelijk zijn voor de ogen en de huid.

Innovatie en evolutie van UV-C lichttechnologie

Kort nadat wetenschappers ontdekten dat zonlicht bepaalde ziekteverwekkers kon desinfecteren, werd de gasontladingslamp uitgevonden die licht in het UV-bereik produceert (1901).

In 1903 kreeg Nils Ryberg Finsen, een Deense arts, de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor het behandelen van bacteriële infecties bij patiënten met UV-licht. In 1929 werd het mechanisme van genetische schade door UV-C in micro-organismen beschreven in een wetenschappelijk artikel.

In de loop van de^20e eeuw werd UV-C-licht commercieel gebruikt om drinkwater en afvalwater te desinfecteren, evenals de lucht in sommige ziekenhuiskamers. Ondanks de duidelijke effectiviteit, veiligheid en praktische bruikbaarheid voor desinfectie, werd deze krachtige methode pas in de 21e eeuw volledig ontwikkeld voor het desinfecteren van medische apparatuur in gezondheidszorgomgevingen, met UV-Smart voorop.(9)

UV-C licht in de moderne gezondheidszorg

In moderne zorgomgevingen garandeert een nieuwe technologie op basis van UV-C-licht, ^ImpeluxTM genaamd, een effectieve manier om nosocomiale infecties te bestrijden. Deze technologie, ontwikkeld door UV Smart, is verwerkt in drie producten voor het veilig en eenvoudig desinfecteren van medische apparatuur, de D25+, de D45 en de D60.

D25+

Zonder chemicaliën of water te gebruiken, kan de UV Smart D25+ kleine (non)invasieve medische instrumenten desinfecteren, zoals draadloze sondes, stijve endoscopen en handinstrumenten, zoals stethoscopen en smartphones. De gebruiker volgt de eenvoudige stappen op het visuele display. Wanneer de desinfectiecyclus van 25 seconden is voltooid, krijgt de gebruiker een melding. De UV-C lichtbron in het doosje gaat alleen aan als het apparaat volledig gesloten is, waardoor het veilig in gebruik is. De D25+ is getest en voldoet aan of overtreft de resultaten die volgens de Europese normen vereist zijn voor het desinfecteren van oppervlakken en instrumenten.(9)

D45

In slechts enkele seconden desinfecteert de UV Smart D45 het oppervlak van ultrasone sondes en helpt zo de verspreiding van infecties zoals SOA's en HIV te beperken. Het duurzame koud en droog proces maakt gebruik van UV-C licht en vereist geen water, doekjes, chemicaliën of verbruiksgoederen tijdens de desinfectie. Het handige D45-toestel kan gemakkelijk worden geïntegreerd in zorgomgevingen en kan direct in de patiëntenkamer worden geplaatst. De desinfectie-efficiëntie van de UV Smart D45 is gevalideerd en bewezen door uitgebreid onderzoek in klinische laboratoria en medische centra.(10)

D60

De UV Smart D60 desinfecteert snel en eenvoudig flexibele kanaalloze KNO-endoscopen en TEE-sondes in slechts 60 seconden - zodat ze veel sneller opnieuw kunnen worden gebruikt. Voor de desinfectiecyclus van de D60 zijn geen reinigingsmiddelen of vloeistoffen nodig. Het ontbreken van bijtende chemicaliën, afvalwater of hoge temperaturen, samen met de snelle reprocessingstijd, betekent dat de D60 deze essentiële desinfectieactiviteit handig, gemakkelijk, effectief en veilig kan maken. In een recent onderzoek aan de Universiteit van Marburg toonde de UV Smart D60 goede desinfectieresultaten in een routinematige klinische omgeving. Het onderzoek concludeerde dat de D60 "...het potentieel heeft voor snelle en eenvoudige desinfectie op het punt van zorg en aanzienlijke voordelen biedt ten opzichte van standaard desinfectiemethoden voor flexibele endoscopen zonder werkkanaal."(11)

UV-C licht: De toekomst van desinfectie in de gezondheidszorg

Nu duurzamere oplossingen cruciaal worden in de huidige omgeving en resistente bacteriën zoals MRSA de kop opsteken, zullen innovatieve nieuwe technologieën zoals UV-C-desinfectie nodig zijn om de veiligheid in de gezondheidszorg te handhaven. Tot nu toe heeft geen van de andere methoden, van eenvoudige warmte, stoom of water en zeep tot de meest geavanceerde chemische of fysische desinfectiesystemen, bewezen ideaal te zijn.

Desinfectie met UV-C-licht doodt micro-organismen in enkele seconden door hun voortplantingsmechanisme te verstoren. Er zijn geen gevaarlijke chemicaliën of verbruiksartikelen nodig.

In combinatie met de Impelux-technologie van UV-Smart heeft UV-C-licht bewezen snel, handig, veilig en effectief te zijn bij het voorkomen van nosocomiale infecties. Het is de toekomst van desinfectie in de gezondheidszorg. Klik hier voor meer informatie.

‍